zondag 3 juni 2012

kweken gaat helaas niet altijd over rozen

de jonkies uit het vorige bericht zijn ondertussen al allemaal opgegroeid en de meesten hebben een nieuw huisje gevonden of vliegen lekker rond in de voliere buiten. Sommigen zijn aan een tweede nest bezig, en ook hiervan natuurlijk nieuwe foto's. ook had ik een nestje met 6 bevruchte eieren en de eerste ronde wisten de ouders al niet hoe te voeren en waren de twee uitgekomen jonkies overleden. ik dacht, ok misschien dat ze het de 2e ronde snappen, maar helaas ook die gingen ze niet voeren. Ik heb 2 jonkies overgelegd bij andere jonkies, maar het was eigenlijk al te laat denk ik, want de volgende dag vond ik ze dood. Dat is heel naar om te zien. Tja en wat doe je dan. Er lagen nog 4 bevruchte eieren. Omdat ik een nestje had met maar 2 bevruchte eieren en de rest onbevrucht heb ik de eitjes daarmee omgeruild. Ondertussen zijn de 4 pleegeieren uitgekomen, maar helaas van hun eigen eieren is niets uitgekomen. De jonkies groeien goed, pleegpapa en mama voeren ze goed. Vraag me af of ze het door hebben. De ouders zijn allebei wit met blauw en de jonkies krijgen gele veren... Maar zowel pleegpapa als pleegmama voeren de kleintjes en ze groeien als kool. Hen gun ik het volgende nest eigen jonkies. De biologische ouders van de pleegkindjes vliegen alweer rond in de voliere. Dit jaar maar niet meer nog een keer proberen. Hopelijk gaat het beter als ze een jaartje ouder zijn. Zo zie je, kweken gaat niet altijd van een leien dakje. Maar ik moet zeggen, dit haar toch wel aparte dingen. Ouders die te weinig voeren aan hun 2 kleintjes, dus die voer ik wat bij met pap. Het voordeel is wel dat ze heel tam worden, en zulke schatjes zijn dat ik ze lekker mogen blijven. Helaas was ik gisteren helemaal ontdaan omdat ik een van de jonkies, eigenlijk de mooiste (grijs cinnamon geelmasker met kuif) dood op de grond vond van de broedkooi. Ik merkte de afgelopen dagen dat het tussen pa en ma niet zo boterden. Moeder was heel dominant. Als vader wilde bijvoeren joeg ze hem weg. De jonkies waren bijna 4 weken en hingen met hun koppie vaak buiten het nestkast te roepen. Die nacht ervoor was er flink wat gefladder in de broedkooien, ik ben er nog uit gegaan om even het licht op de gang aan te doen. Waarschijnlijk waren ze geschrokken van een mug, of was een van de jonkies van hun stok af gevallen waar de anderen van schokken. Ik denk dat het jonkie ook geschrokken is en gaan rondvladderen en waarschijnlijk zijn nekje heeft gebroken. Iets anders kan ik niet verzinnen. Of moeders heeft hem eruit geduwd en hij is verkeerd neergekomen, dat zou ook nog een mogelijkheid zijn. In ieder geval waren vader en moeder nog steeds aan het ruzieen de volgende dag, en met name de pop viel de man aan. Dus ik heb besloten om de pop uit het broedblok te halen en het andere jonkie op te laten voeden door vader. Wat er daarna gebeurde was wel heel ontroerend. Vader ging direct voeren en je zag hoeveel trek het jonkie had. Ik maakte gelijk rul eivoer aan en nog terwijl ik het bakje op aan het hangen was, zat vader op het bakje zo snel mogelijk dat eivoer naar binnen te werken, omdat vervolgens weer aan het jonkie te geven. De natuur is mooi en cru tegelijkertijd.